라틴어 문장 검색

Ego bis tricenis annis actis sine nota Eques Romanus e Lare egressus meo Domum revertar mimus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:4)
Bis tibi triceni fuimus, Mancine, vocati Et positum est nobis nil here praeter aprum, Non quae de tardis servantur vitibus uvae Dulcibus aut certant quae melimela favis, Non pira quae longa pendent religata genesta Aut imitata brevis Punica grana rosas, Rustica lactantes nec misit Sassina metas Nec de Picenis venit oliva cadis:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XLIII1)
Tricenos, puto, bis, vicenos ter, puto, nummos.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XXVI2)
Natali, Diodore, tuo conviva senatus Accubat, et rarus non adhibetur eques, Et tua tricenos largitur sportula nummos.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XXVII1)
ter denis triginta accipiamus naves fuisse, non, ut quidam volunt, singulos duces tricenas naves habuisse:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 2133)
iidem Chaldaei nolunt aequales esse partes in omnibus signis, sed pro qualitate sui aliud signum xx, aliud xl habere, cum Aegyptii tricenas esse partes in omnibus velint.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 333)
eundem vectigali imposito recepi, tricena milia annua daturus.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 18 2:3)
"si memor es, de quo mihi sit Proserpina nata, dimidium curae debet habere tuae."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권408)
"en ego dimidium vestri parsque altera voti, cernite, sim qualis, qui modo qualis eram!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권276)
et illa, in qua lata lex est, ut argentarii dimidium ex eo quod debebant solverent, creditum suum totum exigerent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 199:1)
Alexander cuidam civitati partem agrorum et dimidium rerum omnium promittenti "Eo," inquit, " proposito in Asiam veni, ut non id acciperem, quod dedissetis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 53 10:1)
Athenis dimidium licet, Alexandriae totum.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 6:13)
Qui cum in illa prouincia duobus annis ac dimidio ecclesiam gloriosissime rexisset, adfuit superno dispensante iudicio tempus, de quo loquitur Ecclesiastes, quia:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III.12)
quem, quia tricenos dies singulis mensibus luna non explet, desuntque undecim dies solido anno qui solstitiali circumagitur orbe, intercalariis mensibus interponendis ita dispensavit, ut vicesimo anno ad metam eandem solis unde orsi essent, plenis omnium annorum spatiis, dies congruerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 207:2)
quod istud consilium est, ibi malle decernere ubi tuae dimidio minores copiae sint, hostium multo maiores, quam ubi duobus exercitibus adversus unum tot proeliis et tam diuturna ac gravi militia fessum pugnandum sit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 640:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION